MBA KRISMASY (MiséVonjy)

Ataoko ahoana moa, raha mbola velon’aina, no tsy hahatsiaro
fa na nangidy tao am-po, na namelona taraina, tsy maintsy nafangaro
ny endriko sariaka, tojo fitahiana, taram-pahazavana
sy izy ilay niketrona, ketram-pahoriana, tsy azoko nofafana.

Tonon-taona toy izao, toa rivom-pifaliana, no nandrakotra ny tany
fa tena hoe lavim-pahoriana, ny tontolo niainana, tsy misy mitomany
fa nokoboniko tao anaty, tsy ho endri-kitarafana ny ady izay nolalovana
ilay tavako nitsiky, tojo krismasy, fa androm-panavotana.

Satria hoe teraka tamin’io, tao an-tranon’omby, ilay hoe Kristy
hitondra fanafody, ho an’ny olombelona, indrindra ireo izay nania
k’ireo kaikitry ny ady, vokam-pahotana, anjara nolovaina
ho resiny sahady, IZY hitondra hazavana izay ho ampy zaraina.

K’ito tranom-bongoko, tsy misy fanilo, hinoako tsy ho adinoiny
fa tonga hono IZY, hizara sy hitsilo, ny lalan’ireo mpino
dia ireo izay manantena, niandry hatrizay, f’ilay teraka anio
no lalam-pandresena, hizorana amin’izay, ka ndeha hifalio.

Kanefa na izany aza, na teraka ho antsika, ilay zanakin’ny Ray
tompom-pahefana, tompon’ny anio sy ny mandrakizay
rahoviana ihany, ito vilany nongoko, no mba hisy vary
fa na dia laoka anamamy, hankasitrahan’ity foko, fa avy amin’ilay nahary.

Fa mba krismasy ihany koa mantsy, ho an’ny tsy manana, ito hankalazaina
ka na dia hoe tsy misy vatsy, na ho laoka anana, aleo tsy hitaraina
fa mba vavaka no asandratra, ho an’ilay ao ambony, hinoako marimarina
fa ho krismasy hahasambatra sy taona mba ho tony, ny ho avy ka hanarina

ny androm-pitarainako, nigoako ny mangidy, nilaoza-torimaso
nanimba ny fisainako, nandiso ny tadidy, fa tena mafy ny ankaso
ka na hiainako aza, ny ratsy sy ny soa, dia lalam-piainana ihany
Fa mba krismasy, hampifalifaly ny fo no hisy androany.
--------