Fanadihadiana tononkalo " Maman Tiako" (Ny Hafatra RANDRIANTIANA)

Fandinihana ny tononkalo "Maman Tiako" nosoratan'i Ny Hafatra RANDRIANTIANA

Ny tononkalo "Maman Tiako" dia asa soratra poetika mampihetsi-po sady mitondra hafatra lalina momba ny fitiavan-dreny sy ny hasarobidin’ny reny eo amin’ny fiainan’ny zanaka. Avy amin'ny fiteny tandrefana eto Madagasikara no anoratana azy, izay manome endrika miavaka sy manokana amin'ny tonony. Amin'ny alalan'ity tononkalo ity, dia mitondra fanentanana ho an'ny olona rehetra ny poeta, indrindra ireo mbola manana reny, mba haneho fitiavana, fanajana ary fankasitrahana amin'ny reniny dieny mbola eo.

1. Foto-kevitra sy hafatra lehibe Ny votoatin’ny tononkalo dia ny fitiavana lalina ho an’ny reny, sy ny antso avo ho an’ny zanaka rehetra mba tsy hanadino ny hasarobidiny. Nasehon’ny poeta fa reny no niaro sy nitrotro azy tamin’ny fahazazany, reny no nampianatra sy nikarakara azy, ary reny koa no naneho fitiavana tsy misy fepetra. Tsy mitovy amin’ny fitiavana hafa toy ny an’ny vady, sipa na namana ny fitiavan-dreny satria izy tsy soloina, tsy vidim-bola ary tsy misy fetra. Miseho amin'ny fomba feno hasambarana sy alahelo ny tononkalo, satria ankoatra ny fanajana sy fitiavana dia mitondra fitomaniana sy alahelo ho an'ireo efa very reny koa.

2. Firafitry ny tononkalo Ny tononkalo dia mizara ho toko maromaro mifampitohy amin'ny fomba fandehan'ny saina sy fihetseham-pon’ny mpanoratra:

Toko voalohany: Mampiseho ny fahazazany sy ny fiarovan’ny reny azy tamin’ny sedra sy fijaliana.

Toko faharoa: Mankasitraka ny asa sy andraikitry ny reny amin’ny maha-olona sy maha-ray aman-dreny.

Toko fahatelo: Manasongadina fa tsy misy fitiavana mitovy amin’ny an’ny reny na dia eo aza ny fifandraisana amin’ny hafa.

Toko fahefatra: Fanentanana sy fampitandremana ho an’ireo mbola manana reny mba tsy ho tara amin’ny fanehoana fitiavana sy fankasitrahana.

Famaranana: Fampitahana sy fanamafisana farany ny lanjan’ny reny sy ny fitiavany.


3. Fomba fanoratra sy teknikan'ny tononkalo Ampiasain'ny poeta amim-pahakingana ny fiteny tandrefana, izay manome lanja manokana amin'ny hafatra tiany ampitaina. Mampiasa sarinteny sy fanoharana maro izy toy ny:

"masoandro" sy "fanañana": manambara fa reny no loharanon'ny aina sy fiononana;

"tsy hay atakalo na vidim-bola": mampiseho fa tsy misy zavatra azontsika omena ho takalon’ny reny. Misy fiteny mampihetsi-po sy manaitra saina ihany koa, toy ny hoe: "efa lasa vao hoe: maman tiako", izay mitaratra ny fihetsiky ny olona manenina rehefa tara loatra.


4. Hafatra ara-tsosialy sy ara-moraly Ny tononkalo dia mitondra hafatra ara-tsosialy sy ara-moraly lehibe: tokony hanaja sy hikarakara ny ray aman-dreny isika, indrindra fa ny reny. Tsy tokony hanadino ny andraikitsika amin’ny maha-zanaka fa tokony hanonitra ny fitiavana sy fiahiana azontsika. Eo ihany koa ny fiantsoana ny fiaraha-miory amin’ireo efa very reny, ary koa ny fanentanana ny rehetra hitia sy hanaja raha mbola eo ny reny, sao dia tonga amin’ny hoe "tara".

Famaranana "Maman Tiako" dia tononkalo feno fitiavana sy fahendrena, mitondra hafatra lalina ho an'ny rehetra. Mampatsiahy antsika ny lanjan'ny reny sy ny adidintsika amin'ny maha-zanaka. Tononkalo toy izao no tokony hovelomina sy hampitaina amin’ny tanora, satria tsy vitan’ny mampahatsiaro fotsiny, fa manitsy sy mampianatra ihany koa. Amin’ny teny tsotra nefa feno hasina, dia mitaratra ny tena fitiavana tonga lafatra natolotry ny reny ho an’ny zanany ity tononkalo ity.
--------