LALA AH! ETSY ANGE HO TANTARAIKO ZAVATRA... (HASINIONY)

Ny fon'ny poeta, efitra mangina...
tany babangoana mangadihady loatra
tsy misy vohitra ao na toby filasiana
fa lemaka dadasika lalovana hihoatra.
Fanahy sesehena no efa nomba tao:
ny habakaba-manga, ny tany sy forongony
hatramin'ireo tantaran'izao tontolo izao
ny fahatsiarovana aza manko dian'ny tongony!

Ny antsa mihararetra - toa kalo nohirany
tsy feony akory ireny: ny sento, ny toreo
ny poeta tsy misento, ny poeta tsy tomany
fa fiainanao raha sendra nandalo teny ireo.
Ny fon'ny poeta, efitra mangina
ahatazananao mpandalo sesilany
milanja firavoana sy vongam-pahoriana
hataony masom-boly hatrembona any ho any!

Tsinjo tao ny hendry, ny adala, ny mahantra
ny vavaka sy ny ompa, ny sitraka aman-tsiny
ny mpiady sy ny babo, ireo fitia voaratra
tsy nisy tafatoetra fa samy mpivahiny.
Tao no nifanojo ny vatana sy ny aloka
ny lasa sy ny ho avy, ny mamy sy mafaitra
kanjo raikitra ady, nifamely, nifandaroka:
tselatra avy tao ireony hirany manaitra!

Ny fon'ny poeta, efitra mangina
misy ilay diamondra nafenin'andriamanitra
nitady tao ny anjely ka saika tafandriana
raha tsy efa notselarin'ny kotrokiny lanitra.
Io 'lay tonga hira malefaka fa sahy
nanentana ny saina sy fo malai-mihetsika:
tsy feon'ny poeta fa tenin'ny fanahy
manako ety an-tany 'reo mampiretsidretsika...
--------