Ny fanahy no olona (Fara Mananjandry)

Ny fanahy no olona


Maro no mihevitra mandraka androany
Fa ny vehivavy dia ravaka ihany,
Ary fanaka malemy genagenaina
Sy onda-malefaka fakana aina.

Ny lahy tsy mba ratsy ary tsy hita fery,
Mahazo manandrana, mijerijery.
Fa izay hampakariny dia tadidio
Fa tsy maintsy ho zazavavy "madio" !

Ho an’ny sasany manko, ankehitriny,
Ireo vehivavy dia tahaka ny siny
Antsakana taranaka, ka an-joron-trano
No mipirina rehefa voatovo ny rano.

Satria samihafa, hono, ny herim-batana,
Dia an-dRamatoa ny kifafa amam-patana.
Ralehilahy dia voatendry hihevitra,
Ary Ravehivavy voalahatra handefitra.

Tombanan’ny sasany ho mamarara
Ny andriambavilanitra manan-kambara,
Fa ny akoho vavy maneno, hono, mantsy,
Toa sampona ka sao voarasan’ny antsy.

Aleo iomehezana fotsiny izany,
Toy izay hahatezitra na hampitomany,
Fa efa fisainana raiki-tampisaka :
Sarotra ahitsy, tsy zaka ahisaka…

Fa raha mbola azo atao koa ny mihaino
Sy miova famindra, dia izao no mba saino :
Ny maha olombelona dia ny fanahy,
Ka mitovy ny hasin’ny vavy sy lahy.
.




Fara Mananjandry
Anosimasina, alakamisy 19 janoary 2006
--------