Ny tia sy ny manina (Jean NARIVONY)

Rehefa mihaona ny tia sy ny manina,
Omena seza mba hisonanina,
Rosoana sakafo, tolorana hanina,
Satria mpanambady ka ampiadanina.

hatramin'izao izy ireo dia mpivady
Voatana kofehy, voagadran'ny tady
Ka tsy afa-mihenjy na hoe "mibalady".
Ny tia manko resy, ny manim-boafady.

Kanefa tsy "gadra" mitohy falafa,
Mivimbina daba, milanja kofafa,
Manao asa an-tery tsy afa-mitafa,
Fa gadram-pitiavana kosa ka hafa.

Ny tia sy ny manina mantsy ka babo
Kanefa tsy babo tsy misy mpitsabo
Na babo mijaly totofana jabo,
Fa bobom-pitiavana roa mifamabo.

Rehefa mihaona ny tia sy ny manina
Asaina milahatra mba ho tazanina,
Ka na atrehina na sompiranina,
Deraina fa meva tsy misy hokianina.

Ny olo-manatrika samy mihoraka;
Ny lohan'ny mpialona kosa mivoraka,
Ireo tsy mba faly maniry hitoraka,
Izay diso tetika dia mivaroraka!

Ny tia manko tsara, ny manina "raitra"
Ka he mianjonanjona fa mba tsy taitra.
Galona, lopotra ka samy tsy laitra;
Fitia mifandanja fa tsy mba haitraitra.

Fitsofana rano no atao vary raraka,
Hateza roritina ka tsy hisaraka.
Dia roahina hody tsy misy arakaraka
Fa samy azon'ody k'avela hiaraka
--------