Lisa Phanera, ilay tovovavy tiako (Ari Ira)

Maty, fony kely aho, ny masoandroko
Aizin-dava hatrany no nandravaka ny androko.
Honjohonjon’ny eritreritro no nibaiko ireo diako,
Nahanjahanjan’ny fisainako ny fiainam-pihafiako!!

Telo ambin’ny folo taona aho dia nahazo ny licence;
Mendrika ho ahy io. Tsy mba vintana na chance
Fa vokatry ny fizotoako nomban’ny fikirizako
Niriako mantsy ho antokoa tsy hisian’ny fahaverezako
(ny fahaizana)

Fony kely aho ho’aho, d’efa tojon’ny famaizana!!!
Tsy haiko aloha na hoe tao an-kibo aho d’efa nanota
F’ilay sarotro aro-orako, tsy indray fahavaratra dia rota….
…ary ilay hafanana ilaina hamelona navelany…
…very tena very. F’ilay masoandro aza tsy hita izay nalehany.
(I neny sy I dada)

Tsy mba ireny teny ireny no nianarako nibada,
Noheverina ho moana aho raha ninia nangina
Tamin’ny androm-phazazako fa tsy nanana olon-tiana,
Sady tsy nanana olon-tia. Saingy nino ny fanahy
Ka dia nahatsapa fa teo ilay ao Ambony nitari-dalana ahy


Azoko ny diplaoma, niha-niroso ny fotoana
Nisafidy hamelon- tena aho, tsy hiantehitra amin’ny hafa foana
Nefa moa ny orinasa tsy mandray ny tsy ampy taona
Ka nafoy toy ny razana ilay eritreritra, nivaona!!!

Very momoka sy an-javony ilay faniriana hikopak’elatra
Soa ihany ireo masera fa mbola vonona hamelatra
Ny fanampiana efa nomeny ahy hatramin’ny fahakeliko
Soa fa teo ireo masera mbola nijoro ho anjeliko

Dia nitohy ny fianarana, sy ireo ezaka mafy
Vao maika be ny hafaliako fa nalefan-dry masera aho hianatra tany an-dafy
(tany Sorbonne)

Tazako ihany ilay masoandro maniry hiverina amin’ny laoniny
Ary ny hafanana nitady anjara toerana tanivon’ny fiainako…
Niha-nitsiky ny natiora, fotoana vitsy angamba sisa dia handao ny fitarainako
Na teo an-tavako aza, hita soritra tsy miafina ny endriko fa mirana
Ka naha-potipotika ny fon’ilay rosianina; tovovavy jilanjilana
(Lisa Phanera)

Olombelona hafa kely:saina , fo, fanahy…
Tsy mba sarotra takarina toy ny hafa, adela*
Fa tovovavy tsotra mora mambabo fon-dehilahy
(toy ny ahy)


Ny tantaranay: sarin’olon-droa mahasahy
Mampatsiarotsiaro ny poezin-dRatompokolahy

Nifankatia izahay! Izy somary mbola zokiko
Tsy nahoako anefa izany fa nomeko azy ny tokiko,
Mandram-pahafeno taonako nifankatia izahay roa
Roapolo taona katroka aho, veloma I Moscou
Nitodi-doha an-tanindrazana, fa tsy hamela azy ho ngazana
Sady mba nahavimbina voan-dalana goavana.

Lisa Phanera, nanjary tovovavy gasy
Ny volony randranina, tena kasikasy
Anaty malabary aho, tsy mitafy lamba irery
Tafiany koa ny jaky. Ny tenintsika rahateo koa efa vitany tsianjery

Faly ireo masera nandray ny fahatongavako,
Fanantenana vao no teny an-tavany fa tazako
Fa niverina aho, ilay tena tia ny firenena
Anjarako indray izao ny nanome valim-babena
(ho azy ireo)

Nefa herinandro monja avy eo

Norobain’ny olon-dratsy I Lisa Phanera
Nodimandry mihitsy ikala fa naolan’ny jiolahy
Nisinda ny hafalina teo an-tavako hatrizay
F’ilay olon’ny fitiavako tsy hiverina mandrakizay
Kivy aho tena kivy, very saina sy nanjeny
Veloma teo ireo masera. Nivenjivenjy teny ho eny
( very fanantenana)

Saingy indray hariva tena nisy fahagagana
Nifanena tamiko ilay sakaizako fahiny,
Ilay tena namako, noheveriko ho tsisy tsiny
Kanjo hay mpamadika! Ity sakaiza nofidiako
Tazako teny an-tendany ny rojon’ny olon-tiako.

Ka dia nalatsako ny ràny, tsy nilàko fitsarana
Notperiko ny ainy, tsy nasiako fiantràna
Fa maso ho an’ny maso, nify ho an’ny nify
Matiko ilehio, tsy nitsoaka aho na nidify
Fa natrehiko ny tohiny, niantsorohako ny sazy
Iny valifaty iny no nanaporofoiko ny fitiavako azy
(Lisa Phanera)

Asa raha tazanao ny ahy ny atin’ny fanahy…
Fa tsy misy afa-tsy ianao no manome hey ho ahy
Aty am-ponja aho izao nefa mbola manantena
Fa na misaraka aza isika, ny fanahintsika mbola hinoako f’hifanena
( any ho any)
Ari Ira
14- 07 – 2015
• Adela= choses invisibles, secretes
• Phanera= Claires et manifestes
--------