MIFOHA INDRAY NY LASA… (RRAG)

MIFOHA INDRAY NY LASA…
Asa raha nahoana, fa toa mikiky ny tahiry,
mitroatra ny ao am-po, manery ny tadidy?
Mitamberina tsy nahy, misavovona tsy fidiny.
Mitaky ny hadalana, mitaky ny vidiny!

Mifoha indray ny lasa, manery ireo vita,
mikiry ny hamingana, hatramin’ny efa tsy hita.
Voatery ny tadidy, hamerina ny levona,
raha toa ka tsiahy ho anao, dia angamba efa nievina.

Saingy, ny lasa no mitroatra, midodododo mafy,
manitatra ny fery, ‘zay efa toa hahafaty,
hampiato ny fitepo, fitepon’ity fo.
Kinanjo indray nitsiry, fa toa tsy nety lo!

Mifoha indray ny lasa, manery ny tadidy,
mikapoka ‘reo kasa, fa ratsy ny safidy.
Nefa tsy azo haverina, na hosoloina intsony!
Fa dia tsy maintsy ho nenina, tsy hahitana tory!

Mifoha indray ny lasa, manenjika ny vita,
ka na dia manan’elatra aza, tsy afaka ny hiampita.
Mitaraina ny aty fo, tsy hita izay atao,
fa ‘reo lazaina zo, no loza nitatao!

Mifoha indray ny lasa, ny fery koa mihombo,
‘lay adin-tsaina kely, no zary toa nitombo.
Ka nanosik’ aina, an-dava-panenenana,
‘zay lavaka navoatra, ho lavaka hilevenana.

Mifoha indray ny lasa, manery ny ao am-po,
fa ‘reo tsara fafa, no indro indray nifoha.
Nanarona ‘lay efitra, efa notohofana haizina,
asa anefa! Raha ny andro no efa maizina.

Mifoha indray ny lasa, manenjika ny vintana!
Ny fo toa efa zatra, ny latsa isikinana!
Saingy, henatra mitafy, ny endri-pahasoavana,
nefa indrisy fa toa eso, sy latsan’ireo havana!
RRAG
Febroary 2012
--------