RAHA… (RRAG)

RAHA…
Raha hoterena, hangina ny fo, dia ‘ty no tsarovy,
fa mety hamaky loha, sy mety hoe hanody,
ny fery, modian-tsy nojerena, nefa injay manolatra,
hiandrasana ihany ve, ho vaky ny molotra?
Izay vao havela, ny hitatatata, ho ren’ny marenina,
izay mody badenin’ny ràtra tsy misy, saingy indrisy,
fa tsy ho anio, ary tsy ho ampitso, no hoavy ny nenina,
tsy izao dieny izao, dia halazo ny lisy.
Fa mbola hitampify, hihazona anao, an-joga izay tsy zaka,
ireo fery mahazatra, nafenin’ny latsa, ‘zay efa nandràtra.

Raha ho rahonana, tsy haneho ny heviny ny fo ‘ray mitia,
dia tsy hisy hitroatra ve, ireo mpifankatia?
Fa dia hilavo lefona, eo anatrehan’ny fijery tsy rariny,
dia aiza ny mariny? Aiza ny marina, sa efa levona?
Ka hany azo atao, dia ny mievina, manembona an-tsento,
sy mivetso eto, ny ferin’ny lasa, ‘zay fivimbiny an-tratra.
Nefa manitatra, ny zaitran’ny fo, mandoto ny loha,
ireny lasa ireny, ‘zay efa tsianjery, na dia misitery.
Mihazona felana, izay efa lo, toa tahirim-po,
tsy nitondra soa, fa resim-pahanginana, tsy nahità-mangirana.

Raha hogadraina, an-davaky ny haizina, ny marina efa hita,
dia rahoviana no ritra, ny loharanon’itsy fahamarinana?
Izay nanahirana, ny nitady azy, saingy zary lasa ady,
mety handrendrika aina, sy handefy koa ny saina,
‘lay fototra mihitsy, no toa indrisy dify, noheverina tsy nisy.

Raha ny fahendrena, ‘zay sisa eny an-tanana,
no hoe tsy maintsy ariana, atakalo ireo fananana,
dia angamba hanjakazaka, anaty ankasomparana,
ka ‘zay manana ihany, no mbola hiahy hanana.
Ary ny an’ireo madinika, tsy ilàna dinika,
fa alaina an-tanany, ‘zay hany mba fananany.
RRAG
Jolay 2012
--------