FASAKO MIFAMATO-DRA. (RRAG)

FASAKO MIFAMATO-DRA.
Fony fahazazako mihitsy, dia efa fasako ny tany,
tsy nahitako na tampify, fa isan’andro dia tomany.
Fery lava toa mahakivy, hirifirim-po voadona,
ny safidy tsy mba izy, toa toy izany teny foana.

Ny arapaka tadiaviko, eny am-bakan-jaorodira!
Na dia kely aza no hita, dia efa mahavelon-kira.
Na dia tapatapa-mofo, sy voankazo efa lo.
Rehefa mahavelo-nofo, dia efa mahafaly fo!

Ny rano mba sotroiko, moa tsy eny an-tatatra a?
Ny fitafy tsy misolo, efa maro-pahafantatra.
Ny arapaka aza moa, tadiavina tsy hita,
ka ‘zay akanjo mendri-kaja, moa tsy isam-bisavisa?

Fony aho mbola zaza, dia efa fasana ny tany,
tsy nahafahako nilaza, raha tsy tamin’ny tomany.
Ny fijaliana izay lanjaiko, satria aho ve zaza tsy nirina,
dia tsy mendrika ny aiko, tsy mendrika avy ny ho tiana?

Fony fahatanorako, tsy hoe tsy mba nitsiry ny fitiavako.
Fa izy mihitsy no norarako, mba tsy hampihombo izay ràtrako.
Noteren’ny fasan-tany, hozakaiko mandramaty.
Nefa izy am-poko ao, miboiboika toa tsy tanty!

Fony fahatanorako, nomelohinao maditra.
Nokarohina hatraiza, fa nolazaina tompon-ditra.
Nenjehin’ny maro, nosoketainy sy nesoiny.
Nampidiriny tam-ponja, hamafa izay nolotoiny!

Ny efi-trano nitoerako, rindrin’efatra mihidy.
Ny farafara izay fandriako, rafitra hazo bobongolo.
Ny vatan-tenako amin’izay, miaina anaty hidihidy.
Naleoko indray ny nitoetra, tan’efi-trano nisy lolo!

Ankehitriny aho, ato anaty fahanterako,
mbola eto an-dalambe, no mangataka ny arapaka.
Ety aho, no miandry ny fahafatesako,
satria efa miandry, ny aiko mba hitsahatra.

Eto amin’ny adim-pahanterako, moa mba hisy hazavana,
izay tsy hitako fahiny, tanaty lalàna malama?
Tsy nitserana ny aiko, na dia hita ho marefo.
Fasako ny ahy ny tany, fasako ny eto!
Fasako mifamato-drà, entin’ny aiko any an-davaka.
Afobe amin’ny saiko, tsy nahitana oran-datsaka!

Eto anatin’ny fahanterako, no hitomaniako samirery.
Eto ihany mantsy sisa, no mety hananako fijery!
No mety hananako fitazana, ny hatsaran’ny bikan-tany.
Fa fasana izy, sady fasana, mitondra sento sy tomany!

Eto anoloam-pahafatesako, no hitomaniako farany.
Eto angamba raha ho haiko, no fetra soratry ny tanany.
Dia ‘lay tantaram-piainako, toy irony nofinofy.
Na dia indray niserana aza, tsy nahitana fo nitosy!

Fasako, eny fasako, fasako mifamato-drà!
Ny fahafatesana aza, tsy hahasaraka anay.
Fa ny anay efa voalahatra, voalavotondro tamin’ny rà.
Ka tsy maintsy holanjaiko, eny, zogaiko ho mandrakizay!
RRAG
01 Janoary 2013
--------